Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Momo
Michael EndeYüksek Puanlı Momo Yorumları ve İncelemeleri
Yüksek Puanlı Momo sözleri ve alıntılarını, yüksek puanlı Momo kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Oysa zaman yaşamın kendisiydi. Ve yaşamın yeri yürekti.” Ah Momo keşke gerçek olsaydın. Beni çocukluğuma götüren bir kitap oldu. Çocukluğumu geri versinler bana, bir daha büyürsem namerdim.Zaman kavramı etrafında şekillenen ve zamanımızı değerli kılmak için sürekli didinerek çabalıyor oluşumuzu eleştiren şahane bir kitap. Benim farkındalığımın artmasına vesile oldu. Kesinlikle okumanızı tavsiye ederim.
Kitap okumaya geç başlamış biri olarak çocuk kitaplarına şimdiye kadar hiç önem vermezdim. Fakat yeni tanıştığım bir arkadaşımın ‘Tanıdığım herkese bu kitabı armağan ederim.’ sözünden sonra merak edip alıp okumaya başladım. Bayıldım. Zamanın gerçekten çok hızlı geçtiğini sende hissediyorsan, zamandan tasarruf ettiğini düşünüyorsan mutlaka ama mutlaka bu kitabı okumalısın!
Öncelikle Momo'ya çocuk kitabı olarak bakanlar için söylüyorum, Momo ne çocuk kitabı ne yetişkin, Momo herkese hitap eden "insan" kitabıdır bana göre.
Kimsenin bilmediği bir yerde, bilinmeyen bir zamanda, kimsenin bilmediği başka bir yerden gelip herkesin hayatına dokunan Momo; küçük bir kız çocuğudur aslında. Yanına gelenleri hiçbir şey yapmasa bile dinleyen ve düşünmelerini sağlayan, çocuklarla oyunlar oynayan ve herkesi sakinleştiren ve dinginlik veren bir kız çocuğu. Kaygısız ve mutlu yaşamak için gerekli olan dinginliğe sahip olan Momo etrafındakileri de bu şekilde kendi dinginliğinde buluşturmaktadır.
Momo her şeyden önce bir sistem eleştirisi kitabı. Kabına ve içindeki çizimlere bakıp “Çocuk kitabı işte” deyip kenara atılacak bir kitap değil. Kitabın içindeki bazı kısımlarda gerçekten çok güzel yerleştirilmiş modernite eleştirileri var.
Sanayi Devrimi sonrası özellikle büyük kentlerde erkek iş gücünün yanında kadın iş gücüne de ihtiyaç duyulmuştur. Bu nedenle kadınlar da fabrikalarda çalışmaya başlamıştır. Kadınların da ev dışına çıkmasıyla birlikte, çocuklara göz kulak olacak ebeveynin bulunmaması ve sisteme ilerde gerekecek olan iş gücünün yaratılması için ilk okullar ortaya çıkmıştır. Çocukların nasıl ve ne şekilde davranması ve düşünmesi gerektiğini öğreten ayrıca sisteme yeni insanlar hazırlayan bu yapıların bir benzeri kitapta da karşımıza çıkıyor. Kadınlı erkekli çalışmaya koyulan insanların çocukları Momo’dan etkilenmesin diye Duman Adamlar çocuklar için nasıl oyun oynanması gerektiğinin öğretildiği binalar kurdurtur. Çocuklar artık güvende ve tasarruf bilinciyle büyümektedir.
Zamanı Çalan Duman Adamlar
Su gibi akıp giden bir romandı. Konu olarakta bir o kadar etkiliydi. Zamanımızın ne kadar kıymetli olduğunu, zamanımızı bazı şeylerin çaldığını vurgulamış. Kitapta zamanı çalan Duman Adamlar olsa da gerçekte teknolojinin gelişmesiyle birlikte bir çok şey tıpkı Duman Adamlar gibi zamanımızı çalıyor. Şu günlerde birilerine gerçekten vakit ayırmak, onları içtenlikle dinleyebilmek büyük bir mutluluk oldu. Empati yeteneğimizi gün geçtikçe kaybediyoruz. Kitabımızın baş karakteri Momo, bize gerçekten birine vakit ayırmanın, karşımızdakini dinlemenin ne olduğunu çok güzel öğretiyor. Öyle ki söyleyecek bir şeyimiz yoksa bile içtenlikle dinlemek yetebiliyor. Bu kitabı okumayan okurlara, çok geçmeden Momo ile tanışmalarını tavsiye ederim.
"Onlar varlıklarını, insanların ömrünü tüketerek sürdürüyorlar. Fakat zaman, gerçek sahiplerinden alınınca ölüyor. Her insanın kendisine ait belli bir zamanı vardır. Ve bu zaman da yalnızca onda kaldıkça canlıdır, yaşar.."
Momo
"tersine dönen kaplumbağa demiş ki, eskiden sadece evim sırtımdaydı şimdi ise tüm dünya..."
Sevgili arkadaşım düşüncelerini bu cümle ile ortaya koyduğunda ben pek anlayamamış olmanın verdiği huzursuzluğu duymuştum içimde...
Momo ve pek kıymetli yoldaşı Kassiopeia bana bu cümlenin ne anlama geldiğini gösterdiler.
Ende tam da hayatın içerisinden bir kesiti alarak bize bir kompozisyon kurmuş, bu gerçeği allamadan pullamadan olduğu gibi aktarmayı yeğlemiş.
Henüz "ZAMAN" varken rastlaşmanız ümidiyle...
MOMO
MİCHAEL ENDE'nin kırktan fazla dile çevrilmiş dünyada yedi milyondan fazla satmış bu eseri yetişkinlere masal tadında gibi görünsede içerisinde ciddi mesajlar içerdiğini düşünüyorum.
Zamanla yarışan yarışmaktan ziyade savaşan günümüz insanı hayatını kolaylaştıran onca teknolojiye rağmen neden hala zamansızlıktan yakınmaktadır.İşte bu kitap size durup bir soru hatta sorular sorma fırsatı veriyor.Açıkcası ben kendimi sorgularken buldum.
Zamanla öyle bir yarış halindeyiz ki durup bir köpeğin başını okşayacak, bir komşuya halini hatrını soracak, bir yaşlının elindeki poşetleri evine kadar taşımasına yardım edecek zamanımız asla yok.Öyle ruhsuz öyle duygusuz insanlar yığını olarak deli gibi koşturup duruyoruz.
Yazar bu kitapta insanların zamanını çalan zaman hırsızlarından bahsediyor ve onları duman adamlar diye isimlendiriyor...Benim kafamda bu hırsızlar tv ve de telefon ve bunların en büyük kozu internet olarak canlandı...
Elbette bunlarla sınırlıda değil.Günümüz toplumunda yaşanan tüketim çılgınlığı ile bizler ihtiyaçlarımıza (esasen hiçbiri zorunlu değil) yetişebilmek için durmadan çalışıp para kazanmak daha çok kazanmak zorunda kalıyoruz...Birbirimizle yarış halinde durmadan zamansızlıktan yakınıp duruyoruz.
Velhasıl yazar bana verebileceği en güzel mesajı verdi...Şimdiden sonra arayıp sormam, ziyaretine gitmem gereken insanlara zaman bulamadığımdan dem vurmuycam. İnceliklerden ve insanlığımdan tasarruf etmiycem...Ve okurken sevgili Gülten Akın'ın şu sözü geldi aklıma.
"Ah kimselerin vakti yok durup ince şeyleri anlamaya."
Size tavsiyem mutlaka okuyun....Okutun...
