"Böylesine muhteşem bir eser hakkında ne denir ki? İlk başta belki kalınlığından ötürü insanın gözünü korkutuyor olabilir, ama aslında hiç korkulacak bir eser değil. Aksine, sürükleyici bir kitap; olaylar akıp gidiyor ve siz de kitabı her elinize aldığınızda adeta Monte Cristo ile yaşıyorsunuz. Onun gibi düşünüp, onunla akıl yürütüp, onunla birlikte üzülüp Monte Cristo'yu yaşıyorsunuz. Okumayanların okumadığı için pişmanlık duyacağı, okuyanların ise tekrar tekrar eline alıp okuyacağı harika bir eser.
Ah, Edmond Dantès! Ah, Monte Cristo! Okurken tüm duygularını iliklerime kadar hissettim: yaşadığın çaresizliği, hüznü ve ihaneti. Belki de en çok mutluluğu sen hak ediyordun ama o mutluluğunu en mutlu olduğun gün elinden aldılar. Oysa sen intikamını alırken bile sana yapılan onca acımasız şeye rağmen vicdan yapacak kadar kendi vicdanını sorgulayacak kadar naiftin.
Ah Edmond, sonunda umarım mutluluğu bulmuşsundur. Seninle yeniden karşılaşmayı çok isterim ve son kez dediğin gibi, 'beklemek ve umut etmek'."
