İnsanlar benden güvenme kabiliyetini almışlardı........
Sebepsiz asılan yüzler, minnetsiz selamlar, kolay vazgeçişler, ışık hızı ile soğuyan bir kalp bırakmıştı sol yanıma.
Ama bildiğim bir şey vardı, affettim dese de asla bir daha eskisi gibi güvenle bakmayacaktı onun gözlerine, yüreği onun yüreğine özgürce akmayacaktı. Ağır yaralıydı, tam da güvendiği yerden kırılmıştı.