O gün gelmiyor. Gelmeyecek, biliyorum. Ama hayatımda beklemek dışında yerini bildiğim başka bir şey yok. Mütemadiyen bekliyorum ben. Ümitsizce, umarsızca bekliyorum. Neyi? Bununda cevabı yok. Bu bekleme hali içimde biriktikçe birikiyor..
Burada her gün başa saran uzun bir ölümü yaşıyoruz sanki birlikte. Hayatın bütün seferleri tükenmiş, bütün otobüsleri gitmiş bir ıssız durağında öylece unutulmuşuz gibi…