İstanbul'a gidersek, bir fotoğrafını bulur gösteririm sana, öyle baş döndürecek bir güzelliği yoktu, zekasıyla yakıp kavuruyordu ortalığı, gözleri güzeldi çok, bakışları...
Belinur'un içinde uyandığımda yıllar geçmişti aradan, hepsi her yere birlikte gidiyorlardı, kocası, sevgilileri, tümünü bir arada görmek bana da kısmet oldu, yapışmışlar birbirlerine, ne sevgi, ne dostluk, yere göğe sığdıramıyorlar birbirlerini, birinin parmağı çizilse, öteki ah ediyor, öyle derin bir bağlılık, hepsinin başka başka sevgilileri, ayrı hayatları olmuş, kocası da, sevgilileri de, başkalarıyla evlenip yuva kurmuş o arada, Belinur evlenmemiş bir daha, toplaşır piknik yapmaya giderlerdi, dağ yürüyüşüne, denize... Eski sevgililer, yeni sevgililer... Kraliçeleri Belinur...