Mürekkebe Boyanan Sardunya - 2
Sümeyye DemirkanQuotes
“Ben inanıyordum ki ne olursa olsun herkesin kalbinde iğne deliği kadar bile olsa kapanmamış bir yara vardı çünkü insan sağlam bir yürekle yaşayamazdı. Acılar, bizi ayakta tutar bizi kim olduğumuza inandırırdı.”
“Kıymet bilmeyen kalpler ne bilsindi ki zaten varlığı, yokluğu ve asıl yalnızlığı… Yalnızlık dillere pelesenk olmuş bir söz değildi, onu yaşamak gerekirdi.”
“Belki de çok gülenler, en çok üzülenlerdir.”
Kesinlikle...
“Ben yorulmuyorum hem. Kitapların içinde yorulmak ne mümkün.”
“Yaralarımız; insanı insan olduğuna hatırlatan yegâne duygularımız.”