En çok annemi çağıramıyorum geceleri, babam büyürüm diye bekliyor. Hem biliyor musun, hiç öyle hayali dostlarım falan da yoktu bir köşeden yokluğumu izleyen. Kendime hayal olurdum gözümden akan her yaşta ama ağlamazdım hiç.
Hep bir yerden yakaladım sanıyor insan yarını, sonra bugünü hep zarar ziyan. Azimle çabalıyoruz kurtarmak için dünün koma halini lâkin daha biz besmele çekmeden yükselebiliyor sâlâ...
Bünyeme hiçbir şeyin yaramadığı şu yeryüzünde canıma ömür yüklemesi yapan tek velinimetti deniz. Hayatımın dönüm noktaları hep maviye yaslı kıyılarla ilişkiliydi. Severdim dalgalarını bile mavilerin ve en çok da onu severken sevmiştim belki de ...