Tuğba Doğan bir röportajında kitabı yazarken dinlediği müzikleri şöyle sıralamış… Paylaşmak (ve bir de arşivlemek) istedim
-The Fountain dediği an kalbimi çaldı, kitabın mistisizmine öyle anlamlı uyuyor ki tınıları-
“Musa'nın Uykusu'nu yazarken en çok Anouar Brahem'in "Le Pas Du Chat Noir", "The Astounding Eyes of Rita” ve “Thimar” albümlerini, Olafur Arnalds'ın "Living Room Songs", Myriam Alter'in "Where is There” albümlerini, Darren Aronofsky'nin The Fountain filminin Clint Mansell'e ait soundtrack'ini ve Zbigniew Preisner'in, Kieslowski'nin Renkler üçlemesinden Bleu için yaptığı soundtrack albümünü dinledim.”
"Anlamadan inanmanın ve sormadan bilmenin mümkün olduğu gibi. Mucizenin basitte, şahanenin aleladede, zehrin panzehirde mündemiç olduğu gibi. Mutlak dilsizliğe gereksinen hakikatin yine dile muhtaç olduğu gibi."