Müstesna Şair Mehmed Akif
Metin Önal MengüşoğluSözler ve Alıntılar
Tarihçiler, edipler, Müslümanlar, sosyologlar ve hatta düşmanlar gözünde bile Akif, sahici bir değer, güzel bir şahsiyet, gıpta edilecek mümtaz iyi bir ahlâk neferidir. Elbette kusursuz değildir...
Sayfa 52 - Okur KitaplığıKitabı okudu
Tavanları secdeyle kubbeleşen, duvarları Kur'an ile çınlayan odalarda büyümüştür o.
Sayfa 31 - Okur KitaplığıKitabı okudu
Arıyorum ama bulamıyorum!
Arkadaşlarının şahadetiyle biliyoruz ki o, yalnız bir adamdı. Müslüman bir mütefekkir, bir şair, Müslüman memleketinde nasıl yalnız kalabilir; niçin yalnız yaşar acaba? Bu sualin cevabını herkes kendince aramalıdır.
Sayfa 22 - Okur KitaplığıKitabı okudu
O, Mehmed Akif olduğunu bilmeyecek kadar sade bir adamdı...
Mithat Cemal şöyle aktarıyor: O, caddelerden tenhaya kaçan bir adamdı. Adeta utangaç bir çocuğun sessiz kabadayılığı vardı üzerinde. Sahnesiz bir adamdı. Hiçbir şeyi sergilemez, ancak olması gerekeni yaşardı. Kimsenin hususiyetini konuşmazdı. Düşmanının bile varsa değerine "var" derdi. Karşısındakinin söylediğini asla dinler gibi görünmez, sahiden dinlerdi. Hilekâr bir yüzü yoktu...
Sayfa 28 - Okur KitaplığıKitabı okudu
Zira Allah'tan korkmak ve utanmak da ancak ilimle mümkündür, cehaletle değil.
Sayfa 108 - Okur KitaplığıKitabı okudu
Allah'ın, insanın gelecekte ne yapacağını biliyor olması, bunu böyle diliyor olmasını asla icap ettirmez. Zira Allah'ın neyi ne kadar bildiğini bildiren ilâhi kelam aynı zamanda onun neyi dilediğini ve neyi murat etmediğini de bildiriyor. Mesela Allah hangi insanın şer, fısk, fücur, küfür, şirk işlemesini istemiştir? Tam aksine insanı bunlardan sakındırmıştır. Yani Allah'ın iradesi bunların işlenmemesi yönünde tezahür etmektedir. Ama hür iradeli insan, kendisi dilerse şer yönüne sapmaktadır. Allah bu insanın şer yönüne sapacağını bilmektedir diyelim ama bunu dilememekte, istememektedir. Bu bakımdan şerri Allah'a nispet etmek, ona iftiradır.
Sayfa 104 - Okur KitaplığıKitabı okudu
Eğer insan saçıp savurduğu ömrünü, Allah yolunda harcarsa, o zaman ebedileşir ve ebediliğin bir manası olur. Yoksa insan bir leşten başka nedir ki?
Sayfa 187 - Okur KitaplığıKitabı okudu