Mutlu Kuzey
Árpád KunSözler ve Alıntılar
Ölümden geriye ve bu esnada yabancılığı ortadan kaybolmuş bir dünyaya dönmüştüm. Sonunda evindeydim:Kendimi, şimdiye kadar asla hissettmediğim kadar evimde hissediyordum . Yeniden yaşıyordum ve artık kendimi bu yüzden ezik bulmuyordum .
Başarmıştım. Bütün hayatım boyunca özlemini çektiğim şeye ulaşmıştım.
Ölmüştüm. Bundan dolayı mutsuz olmayacağımı fark ettim.
Yine de tamamen yalnızlık içerisinde yaşamak kolay değildi. Aslında olabileceğim kişi benliğimin içinde,kuzeydeki kürklü bir boz ayı gibi,Afrika’nın ortasında kış uykusu rüyaları görüyordu.
Büyükbabamın inanışına göre,her varlığın kendi doğumuna ulaşmak için, Başlangıçların Başlangıcı’ndan yola çıkıp Yaradılış Yolu’ndan geçmesi gerekir. Fakat her varlık, dünyaya taş mı,ağaç mı, ya da mesela bir timsah mı olarak geleceğine göre farklı bir mesafeyi aşmak zorundadır. İnsan olarak dünyaya gelecek olanlar ise uzun mesafeyi katetmelidirler.