"Gizemli ve iyi şeylere ihtiyacımız var, gerçekleşmesi imkânsızmış gibi gelmeli,"
Dönülmez ufuklara uzanıyordu hayat.
Yaşamın kederi ve yoksulluğu yaralamıştı onu; öylesine çaresizdi ki yaşam, gerçek durumunun bilincinden hayaller yoluyla sıyrılmaya mecbur kalıyordu devamlı.
Müzik, çıkışı bulunmayan kemiksi, yuvarlak kafanın içine hapsolmuş keder gibi hızla dönüyordu.
"Ne kadar çok çalışmamız gerek!"