Mutluluğun En Güzel Tarihi
Andre Comte-SponvilleMutluluğun En Güzel Tarihi Gönderileri
Mutluluğun En Güzel Tarihi kitaplarını, Mutluluğun En Güzel Tarihi sözleri ve alıntılarını, Mutluluğun En Güzel Tarihi yazarlarını, Mutluluğun En Güzel Tarihi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Garibanın yüzü hiç güler mi? :)
Aydınlanma ruhu açısından öncelikli olan, halk için bir mutluluk tanımlamak değildi, neye yarardı ki bu? Voltaire gibi en aydınlanmış filozoflarda bile, halk tabakalarının ya da en aşağı köylü tabakalarının mutluluğa ermesinin pek yararlı bir şey olmadığına, çünkü halkın bu kesiminin ne olduğunu anlamaya bile vakit bulamayacağına dair şaşırtıcı metinlere rastlanır. Halktan erkeklerle kadınların, kendilerini tamamen çalışmaya adadıklarından dolayı tutkuları olamaz: Bu yüzden mutluluğun düşüncesi bile onlara yabancı kalacaktır. Halkta sevinç fikri yoktur; çünkü zaten düşünmez onlar, ne heyecan duyarlar, ne arzuları ne de özlemleri vardır. Dolayısıyla mutluluğu demokratikleştirmek derdine düşmek kesinlikle yersizdir; mutluluk tutku cinsinden bir şeyse, yoksullar hayat mücadelesine o kadar gömülmüşlerdir ki tutkuları olamaz.
Sayfa 93Kitabı okudu
Aziz Bernardino'dan...
"Bu çağda gülmek ve zevk almak sağduyulu bir insana değil, bir çılgına yaraşır."
Sayfa 79Kitabı okudu
Hiçbir şeyi ya da hiç kimseyi sevmeyen, kendi kendini bile sevmeyen bir insan nasıl mutlu olabilir? "Dostlar olmasa," diyordu Aristoteles, "kimse yaşamayı seçmezdi." Hiçbir şeyi ya da hiç kimseyi sevmeyen bir insan, hayata nasıl katlanabilir? Freud'un dediği gibi, melankoli acil vakadır: İntihar tehdidi ufuktadır.
Sayfa 56Kitabı okudu
Olduğu gibi hayatı seyretmek...
Hayat deneyimi temelde olumludur, bu da bizi, Cioran ne derse desin, -mutsuzlukluklara, kaygılara rağmen- onu bir sıkıntı değil, muhteşem bir armağan olarak görmeye götürür. Ömür, doldurulması gereken boş bir kutu değildir. Öncelikle zaten asla boş olmadığından: hiçbir şey yapmadan otursanız bile, bir yokluk hali değil, bizzat hayatın varlığıdır hissettiğiniz. Zen anlayışıdır bu. Olduğu gibi, geçtiği gibi hayatı seyretmek. Pascal'ın iddia ettiğinin tersine mutlak bir özlem yaşamak demek değildir; bazen de eksiksizliği tecrübe etmektir.
Sayfa 54Kitabı okudu
Bütün kitabı alıntılayacağım bu gidişle :)
Sadece mutluluk peşinde koşmayı bırakan mutlu olabilir; sadece hayatı mutluluktan daha çok seven mutlu olabilir. Alain'in son derece güzel bir şekilde dile getirdiği paradokstur bu: "Mutluluk onun peşinde koşmamış olanların payına düşen ödüldür."
Sayfa 52Kitabı okudu
Müşkülpesend olmayalım ;)
Mutluluk mutlak bir şey değil, inişleri ve çıkışları, gidip gelen sevinçleriyle varoluşun -son derece göreli- bir halidir... Bu mutluluğu bir kenara itmek için gerçekten ya bu konuda kara cahil olmak gerekir ya da hayatı zerre kadar sevmemek! Mutlak mutluluk yoktur (yani saadet), ama mutsuz olmadığımız sürece az çok ya da hemen hemen mutluyuzdur. Müşkülpesent olmayalım! Gerçekliğin yüzüne tüküren nihilistler ya da dekadanlar gibi davranmayalım. Hayatın bana öğrettiği ve benim bir tür bilgelik olarak gördüğüm şeylerden biri şudur: Üç aşağı beş yukarı mutlu olmak, başlı başına bir mutluluktur.
Sayfa 49Kitabı okudu
Mutluluk bütün arzularımızın tatmini mi?
Arzularımız bu kadar tanımsız ve oynakken, her seferinde sıfırdan tekrar başlarken, hepsini birden nasıl doyurabiliriz ki? Bu sadece bir rüya, bir deneyim değil!
Sayfa 47Kitabı okudu
Hayatımızı mutluluk umuduyla geçirmemiz, sadece mutlu olma koşuluyla yaşamamız kuşkusuz en iyi yolu, mutsuz olmamızın... "Mutluluğa ulaşmanın yolu" der filozof, onu aramamaktır.
Sayfa 47Kitabı okudu
İnsanoğlunun sıkıntıya, tiksintiye, hayal kırıklığına kapılmaksızın kendi kendiyle yüzleşemeyeceğini gösterir Pascal; çünkü o zaman insan kendinin de, onu bekleyenin de ne kadar önemsiz olduğunu keşfeder. Neyim ben? Hemen hemen hiçbir şey. Beni bekleyen ne? Hiç: Hiçlik, ölüm. Pascal'ın deyimiyle "oyalanma"mızın, yani kendi kendimize bir sürü meşgale dayatmamızın sebebi de budur. Amaç hep mutluluk gibi görünür, ama aslında sadece kendimizi ve ölümümüzü düşünmekten bizi alıkoymaya yarar bütün hepsi.
Sayfa 44Kitabı okudu
Pascalvari mutluluk...
İnsanoğlunun sefaleti. Mutluymuşuz gibi davranıyoruz, öyle olmadığımızı ve ölüp gideceğimizi unutmak için.
Sayfa 44Kitabı okudu