“Dünyanın ona düş kırıklıklarını dayatmadığını, aktif olarak düş kırıklığının peşinden koşanın kendisi olduğunu kavramak onun için son derece afallatıcı bir tersine dönüş olmuştu. Neden mutsuz olmak için bunca uğraş veriyordu?”
Aristoteles’e göre, insanın bütün özlem ve gayretlerinin hedefi mutluluktur; Freud’a göre ise, bütün yaşamın amacı ölümdür. İki durumda da gördüğümüz gibi, sistemi dağıtan, sistemin kendisinin denetim altında tutamadığı bir şey vardır.
''Güçlü bir bencillik hastalanmaya karşı bir savunmadır, ama son aşamada, hastalanmamak için sevmeye başlamamız gerekir ve eğer bir engellenme sonucu sevemezsek hastalanmamız kaçınılmazdır.''