Mutsuzluğu aramak yerine "acıları anlamlandırmak" tavsiye edilen çıkarım oluyor. Belki de insan olarak acılarımızı anlamlandırmanın adını mutluluk arayışı zannettik. bu yüzden mutluluk kaynaklarının biyolojiye zıt bir şekilde tükenmesine ve rezerve etmek için çabalayıp yorulmaya doğru koştuk.
Her cümlesinin altına imzamı atacağım bir kitaptı. Kafamda dönüp duran ve bazen nasıl ifade edeceğimi bilemediğim düşüncelerin tercümesini bulmuş olmak da epey rahatlattı. :)