Herkes biriydi ve herkes daha çok biri olmak için uğraşıyordu. Bir isim etiketi olarak hayata yerleştirmeye çalışıyorlardı kendilerini. Önce havalı, sonra mümkünse ürkütücü bir yaka kartına dönüşmeye çabalıyorlardı var güçleriyle.
Onlara diyoruz ki: 'Koy o ekmeği geri. Biz sana daha onurlu, daha eşit ekmek vaat ediyoruz.' Niye inansın? Dağıtanı sağ bırakmışlar mı? Niye bu acayip hayal için yiyebildiği ekmeği bıraksın?
Dünyadaki açlığı önemsiyor musunuz? Eşitsizliği? Adaletsizliği? Bunun için bir şey yapmak istemiyor musunuz? Öfkelenmiyor musunuz? Çok öfkelenmiyor musunuz bazen?