Müziği düşünmek
Yalçın ÇetinkayaQuotes
Osmanlı mûsikî sanatının Itrî, Dede, III. Selim, Hacı Arif Bey gibi isimlerini, el-Fârâbî, el-Kindî, Îbn Sînâ, Ihvân-1 Safà, Maragalı Abdülkadir ve Safiyüddin el-Urmevî gibi bu sanata bir şekilde katkıda bulunmuş insanlardan ayrı düşünmek mümkün değildir. Bu mûsikînin başlangıcını da 16 veya 17. yüzyıllarla sınırlandırmak da, bu müthiş birikime yapılmış bir haksızlık olur. Osmanlı mûsikîsi, tasavvuf ehli tarafından Bezm-i Elest'e kadar dayandırılan, Hz. İdris'den (aleyhisselâm), Hz. Davuďdan (aleyhisselâm), Hz. Süleyman'ın (aleyhisselâm) talebesi olduğu söylenen Pythagoras'dan neşet eden mûsikî düşünce ve pratiğini de içine alır, bu düşünce ve pratiğin etkilediği Arap ve Fars başta olmak üzere hemen hemen bütün Doğu dünyasının mûsikî birikimini referans olarak kabul eder.
Sayfa 220Kitabı okudu
Bazı mutasavvıfların insandaki müzik kabiliyet ve ilgilerini Bezmi eleste dayandırmaları eşsiz ve orijinal bir yaklaşımdır.
Pythagoras'ın müziği kosmos ile izah etmesi ve ona kozmik bir mânâ yüklemesi, Konfüçyüs ve Konfüçyanizmin Çin pentatonik sistemine ait beş sesin her birine yüklediği mânâ ve her sesi toplumsal bir sınıf veya statü ile izah etmeleri, müzik düşüncesi açısından oldukça önemlidir.
Ahenk "la ilahe illallah" demektir.
Cumhuriyetimizin kurucusu ve mûsikî devriminin gerçekleştiricisi Mustafa Kemal Atatürk’ü yanlış yönlendirenler, bu mûsikînin Anadolu'ya Fârâbî sâyesinde Rumlar'dan geçtiğini söylemektedirler, oysa Fârâbî, Kitâbu'l-Mûsikî el-Kebîr adlı kitabına giriş mahiyetindeki "el-Medhâl" adlı eserinde bu itham ve iftiraya on yüzyıl öncesinden “Ben
Sayfa 168Kitabı okudu