Bir süre kavuşamayacağız Nietzsche, özlemek de seni okumak kadar kıymetli...
Ben senin eserleri anlatmak dan ziyade inceleme dedikleri şeye aykırı da olsa -ki bunu umursamıyorum- eserini anlatmaktan ziyade sende okuduğum cümlelerin bendekini yansımasını anlatmak daha keyifli...
Sen bana değil herhangi bir insanı, kendime bile mesafe koyman gerektiğini, insanın zaaf olduğunu, sevmenin en büyük tuzak daha doğrusu sınav olduğunu ima ediyorsun...
Zihinle, zihinden çıkan sözlerin sahteliğini, çeliştiğini neyse....
Sen duygularımıza bile namus öneriyorsun, gözlerimize, ellerimize...
Sen aslında hakikati söylüyorsun. İnsan kadar kıymetli ve tehlikeli bir şey olmadığına söylüyorsun...
Sen aslında Tanrısızlığınla tek hakikatin olsa olsa Tanrı olduğunu hissettiriyorsun...
Ne çok kirlendik... Ne kadar temizleniriz bilmiyorum...
Şundan eminim ki. Kendini defalarca öldürmedikçe insan, acı çekmedikçe, başkasının ruhuna, Tanrı samimiyetiyle temizliğiyle dokunmadıkça... İnsan, hiçbir zaman hakikati yaşamayacaktır...
