Nietzsche'nin 25 yaşında yazdığı ilk eseri olmasının yanında birde kitabın Nietzsche'nin filoloji doktora tezinden oluşması İbrahim, sen bu kitabı kesinlikle okumalısın dedirti bana, şimdi de incelemelisin ki başkalarının okumasına da zemin hazırlıyasın dedirtiyor.
Kitapta iki farklı algı var. Biri Nietzsche sanat üzerine yazar bizler de okuyucumuyuz, diğeri Nietzsche'nin düşünceleri sanatı oynar bizler izleyicimiz işte burda bir ikilemi girilir, Nietzsche kimileriyle bakışır, kimileriyle konuşur bu eserinde. Zaten kitapta da bir zıt kutuplaşma var biri Apollon diğeri ise Dionysos. Biri yani Apollon, müzikte ve sanatta düzene ve biçime(güzellik, kusursuz,yaratıcı) önem verip savunurken, diğeri yani Dionysos, coşkuya, mutluluğa ve doğallığa önem verip bunları savunur eserde. Tabi ki bu zıtlaşma beraberinde bir birliktelik getiriyor, yani bu ikisi olmazsa müzikte olmaz sanatta dedirtiyor Nietzsche adama, ama kendini de bir çok konuda Dionysos'un destekçisi olarak gösteriyor bizlere.
İçerik(sanat, müzik ve tragedya hakkında) bakımından bolca isime ve düşünürlere ayrıca bu isim ve düşünürlerin yorumlarına, aforizmalarına, görüş ve düşüncelerine, ayrılıklarına ve ortak kararlarına da ev sahipliği yapmıştır kitap.
Dipnot: Kitabı okurken internet paketiniz mutlaka olsun çünkü araştırılacak çok şey var kitapta. Ve de öğrenilecek.
