Karşı kültür, Yeni Sol politikaların henüz cenin halindeki kültürel temeliydi. Gençleşmiş bir muhalefeti duyurmada, rock müziğinden daha uygun ve daha artistik bir form düşünülebilir miydi? Rock, avant-garde’ın kıyılarına ulaştığında, iktidarda sıkı ilişki içindeki teknolojiye meydan okuyuş iyiden iyiye belirginleşiyordu. Rock müzisyeni siyasi partilerle işbirliği yapmakta hiçbir zaman pek istekli olmamıştı. Ama 60’ların başından itibaren daima Hareket’in dost ve sözcüleri olmuşlardı. Çünkü parti politikalarına politikacı ve ideologlar yön verir, Hareket’lere ise azizler.
"Bu sabah kalktım ve bir bira içtim. Gelecek belirsiz ve son her zaman olduğundan daha yakın" diyenler... Güneşin hiç parlamadığı, gölgelerin sahiplerinden bağımsız hareket ettikleri, küçük beyaz odada yaşayanlar... Güneş tutulduğunda buzlar üzerinde çılgın bir orji yapanlar...Büyüsünü yitirmiş bir dünyada yaşayan, seyir diktatoryasının edilgen zombileri...
Durum açıktır: "Ölçüsüz bir hüzün ve karamsarlık."
