Nargülü
Atilla YaşrinQuotes
ne çok korkutur tenha bir sokak
bir tikirtida kendini besleyen
güneşin kovamadığı karanlık
korkunun korkusudur korkutan
ölümün ölüsü gibi
ateş ne yaktığını bilmez
ısısı yakıyorsa
yanan susmalı
Tutunamadik
Kovulduk kendimizden
sesini bilirim de
nefesim bilmez geceni
her çocuk büyümeden öldürür kendini
mesela kurallar arasında ruhunu
mesela çaresizlikte bakışlarını
Ne yana dönsem önümü kesiyor rüzgar