Nazım Hikmet sözleri ve alıntılarını, Nazım Hikmet kitap alıntılarını, Nazım Hikmet en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Tellerin arkasından senin gözyaşlarını ilk defa gördüm. Onun için sana metin ol demeye dilim varmıyor. Hayatımızın metanet icabettiren anlarında bu tavsiyeyi daima sen bana yapmışsındır. Ne tuhaf, bu sefer de gözyaşlarınla beni demir gibi yapan yine sen oldun.
“Küstürmeyin insanları hayata. Sonra her şeyden vazgeçiyorlar. Yaşamaktan, güzel olan her şeyden. Bir odada yalnızlığı; bir dağ başında kalmayı, bir adada mahsur kalmayı, nerede bir yalnızlık varsa onu istiyorlar. Küstürmeyin işte bazı insanları.”
Sana bir sorum var Nâzım...
Yanıtlamayacağını biliyorum,
ama gene de soracağım.
O sabah, kimliğini istediler benden.
Henüz seni götürmemişlerdi. Hayatımda ilk defa ceketinin cebine elimi soktum.
Cüzdanında kimliğini çıkarttım. Bir de fotoğrafım çıktı cüzdanından.
1957 yılında birbirimize resimlerimizi vermiştik anımsıyor musun? Sen kendininkinin arkasına kurnazca " Vera kızıma, "diye yazmış ve ok saplanmış yaralı bir kalp resmi çizmiştin. Ben sana bir şey yazmadan vermiştim fotoğrafımı.
O sabah, öylesine çevirdiğimde arkasına yazılmış dizeleri gördüm.
Senin küçük harflerinle yazılmıştı. İşte şimdi bunu öğrenmek istiyorum Nâzım, bu şiiri ne zaman yazdığını...
Yoruldun ağırlığımı taşımaktan
ellerimden yoruldun
gözlerimden gölgemden
sözlerim yangınlardı
kuyulardı sözlerim
bir gün gelecek ansızınn gelecek bir gün
ayak izlerimin ağırlığını duyacaksın içinde uzaklaşan ayak izlerimin
ve hepsinden dayanılmazı bu ağırlık olacak.
Sonra aramıza şehirler girecek ,hiç karşılaşmayacağız .Tesadüfler bile bir araya getiremeyecek . Sonra da belki birimiz öleceğiz, değerimiz hiç bilmeyecek