“Bugün Pazar,/bugün beni ilk defa güneşe çıkardılar/ve ben ömrümde ilk defa/gökyüzünün bu kadar benden uzak bu kadar geniş bu kadar mavi olduğuna şaşarak/ kımıldanmadan durdum,/sonra saygıyla toprağa oturdum,/dayadım sırtımı duvara./Bu anda ne düşmek dalgalara,/bu anda ne kavga, ne hürriyet, ne karım,/toprak, güneş ve ben,/bahtiyarım.”