Egemen ulusun egemenleri, başka başka halkların varlığını kendine feda ederken suskun kaldın.
Diğer halkların jenoside uğratılmasına seyirci kaldın.
Kürt ulusunun yok sayılmasına, yok edilmesine, trajedi derecesinde uzun sürece yayılan ve uygulanan soykırımını görmezden geldin.
Egemen ve hakimiyet kurmak isteyen Kuvayilere metiyeler dizdin, onların atlarına, paşalarının çakmak çakmak gözlerine hayranlığını dizelerinde işledin...
Koçgiride, Zilanda, Dersimde, Piranda, Paluda, Geliye Sapoda ve daha evvelinde Haputta, Sivasta, Adanada, Trabzon, Samsun, Rizede ya da Hakkaride, Mardinde, Erzurumda, Vanda vs. Oluk oluk her karışında akan kan ve gözyaşlarına kalemin ve ellerin tutuk kaldı, dillendirmedin.
Eğer dillendirseydin, bugün Onur Öymenler de çıkıp Dersimde, Piranda anaların gözyaşlarına bu kadar seslice bakmayın! deme cürretini göstermezdi. Katliama maruz klan sürgün ailenin çocuğu kılıçdaroğlu gibileri de ona avukat olmazdı!
