“ Şükür dilde sade,manada derin duygular uyandırırken kulun en büyük sığınağıydı Âdem’den gelen.Nitekim her kul ömründe mutlaka bir ya da daha fazla kış yaşar ve bu kışın bahara dönmesini beklerdi.Yaradan ise verdiği sözü tutar,kışa sabreden kullarına baharı er geç bahşederdi.”
Ahhh Nazire diyerek başlamak istiyorum yorumuma.Bir yürek bu kadar acıyı nasıl taşıyabilir?Kan davası yüzünden kaybettiği babasının ardından annesi bu durumu kaldıramaz ve vefat eder:((Nazire hayatta tek başına kalmıştır.Çaresizlik,acı hayatının bir parçası olur.Nazire üniversiteye giderken hayatının aşkı Sefa ile tanışır.Yok olan umutları kaybolan ümitleri yeniden yeşerir.Sımsıkı sarılırlar birbirlerine ama kader bu üç yılın sonunda Nazire’nin acılarına bir acı daha eklenir ve biricik eşini kaybeder.Nazire artık hayata küsmüştür.Sabrı ve şükrü unuturak geçirdiği günler birbirini kovalarken tanıştığı bir kitap hayatını değiştirecektir.” Mavi Kanatlı Karınca “isimli kitabı okumaya başladığında unuttuğu manevi değerleri hatırlar ve hayata bakış açısı değişir.Deniz ve Neşe çifti ile tanışır.Nişanlı çiftimiz Nazire ile harika bir dostluk kurarlar.Hayatı çıkmazlardan tam kurtuldum derken devamı kitabımızda:))
Yazarımızın ikinci okuduğum kitabı idi ve manevi değerlerin hatırlatılması hayatta ne yaşarsak yaşayalım sabrı ve şükrü unutmamamız gerektiğini bizlere sunan etkileyici bir kitabı siz okurlara kesinlikle tavsiye ederim.Aldığımız her nefes için Rabbimiz’e binlerce kez ŞÜKÜR.Derdimin dermanı yine Rabbimde bunların bilinciyle dün için üzülmeden yarını düşünmeden bugünün kıymetini bilelim.
