Yorumlar ve İncelemeler
Bir yazar düşünün… Küçük yaşta maruz kaldığı onca şeyin; savaşların, intiharların, siyasi olayların, dini etkenlerin arasında sıkışıp kalmış. Baskı ve disipline olan öfkesini, aile ve eğitimin önemini gözler önüne sererken takındığı eleştirel tavrı, üslubu ile sizi o günlerde yaşatıyor; Salzburg’da geçen günlerinin o kasvetli çocukluğuna götürüyor.
“Salzburg’a gittiğimde ben de o şehri sevmeye hazırdım ama ondan nefret etmeyi kendi deneyimlerimle öğrendim.” diyor Bernhard. Henüz 13 yaşında. Kendini Sachrannen Sokağı’ndaki yurtta buluyor.
Büyükbabası yazar Johannes Freumbichler tarafından yetiştirilen Bernhard’ın kitabında yazdığı şu cümle beni çok etkiledi: “Her genç en güvendiği ve en sevdiği insanı olabildiğince sık görmelidir ki bu insan benim için büyükbabamdı.”
Thomas Bernhard’ın otobiyografik beşlemesinin ilk kitabıymış. Yazarın diğer kitaplarını da okuyacağım. Bütün olumsuz ifadelere rağmen, öyle bir şekilde bahsedilmiş ki o dönemlerin olaylarından, gerçeklerle yüz yüze geliyorsunuz.
Bernhard’ın dediği gibi, benim de tüm benliğimle inandığım bir cümleyle bitirmek istiyorum: “İnandıklarımdan biri, hakikatin hiçbir koşulda baskıya ve şiddete yenilmeyeceğiydi.” 
Thomas Bernhard
