Nefret Çağı gerçekten de adına yakışır bir şekilde savaş, entrika, politika, ölüm, yıkım, hayatta kalma çabaları ile başladı öyle de sürdü gitti.
Nilfgard İmparatoru Emhyr artık harekete geçiyor. Kuzey krallıklarını yakıp yıkmak için de büyücü, asker, kral, kraliçe demeden birliklerini ona karşı olan olmayan her yere yerlere gönderiyor. Bunu yaparken aklında da tek bir isim var. Ciri..
Tüm dünyayı değiştirmeye yazgılı çocuk Ciri’ nin peşinde bu sefer yok yoktur. Kendini Yennefer ile birlikte bir büyücü okulunda güven içinde bulacağını sanarken, büyücülere karşı düzenlenen bir darbe de herşey tepetaklak olur. Ciri artık yalnız mı kalacaktır?
Serinin dördüncü kitabında Geralt ve Yennefer’ den ziyade Ciri ön plandaydı. Ön planda olduğu her satırı okurken keyif aldım çünkü inanılmaz aksiyon ve macera doluydu. Serinin ilk üç kitabına oranla alıştığımız fantastik ögeler bu kitapta çok yoktu. Yani öyle ejderhalar, devasa örümcekler artık bizimle değil sanırım. Çünkü bu kitapla birlikte yazarın, kraliyet ve savaş entrikalarına daha ağırlık vereceğini düşünüyorum.
Kitap boyunca, yazarın bize sözlük ve anlatılan krallıklar, krallar, büyücüler için neden bir harita vermediğini düşünüp durdum. Çünkü gerçekten çok fazla karakter ve krallık ismi vardı ve bunları bir zaman sonra aklımda tutmam zorlaştı. Eğer epik fantastik okumayı seviyorsanız bu seriyi net alın fakat bu dile alışlkın değilseniz kurgusu kafanızı karıştırabilir benden söylemesi.
