Kaç yüz oldu kimse babaannesine şiir yazmadı
Ben neneme yazdım nenemin elbiseleri vardı yazmaları
Beni mora çalan sabahlardan çağırırdı
Ayağa kaldırırdı büyütürdü beni
Çiçek kokardı üstündeki çiçek desenleri Nenem çiçek gibi kokardı bunu da anlatamam Soluğu vardı soluğunun üzerinde üç tane yarımdan dua
En çok babasızlığını dikerek fistanına
Yüz yıldır yaşayan bir çiçekti
Soldu.