Karl Marks, kapitalist sömürüye karşı sürdürülen mücadelenin, toplumsal önderinin işçi sınıfı olduğunu ve insanlığı sınıfsız topluma götürecek toplumsal değişimlerin ancak bu sınıfın mücadelesinin eseri olabileceğini günümüzden yaklaşık yüzyıl önce göstermişti.
Bugünün işçi sınıfı Marks’ın dönemindeki işçi sınıfından farklı. Günümüzde, işçi sınıfının küçük bir bölümü sanayi sektöründe çalışıyor. Teknolojinin gelişmesi, kamu hizmetlerinin yaygınlaşması giderek daha fazla insanı "beyaz yakalı işçi" haline getiriyor.
1980’lerin başından itibaren, "sol" içinde, işçi sınıfının sosyal ve politik bir güç olmaktan uzaklaşmaya başladığı iddia edilir oldu. Bu kitap, "proleteryaya elveda" diyenlere marksistlerin yanıtıdır.
Callinicos ve Harman, marksist "sınıf" kavramının nasıl tanımlanması gerektiğinden başlayarak, istatistiklerle destekledikleri çalışmalarında, kriz dönemlerinin daima kapitalizmin yeniden yapılanmasına denk düştüğünü ve işçi sınıfının da bu sürecin bir parçası olduğunu savunuyorlar.
İşçi sınıfının bileşimi farklılaşıyor, ama proletarya, toplumsal değişimlerin biricik öznesi olarak hâlâ egemen sınıfların kar-şısında duruyor.
Kitap "beyaz yakalı işçilerin" egemen sınıfa karşı sürdürdüğü mücadelenin giderek keskinleşmeye başladığı Türkiye için de öğretici tartışmalar ve
