“Benim için kitaplar, kendimi yitirdiğim ve yitirmeyi sürdürdüğüm orman yaşantısının ta kendisiydi. Göz kamaştırıcı güzellikteki çiçeklerdi; simsiyah yüksek dallardı, gizemli sessizliklerdi, göksel seslerdi; ama aynı zamanda dağların, eğreltiotlarının ve yağmurların ötesindeki insanların yaşamıydı”
Neruda.. ilk işim bir şiir kitabını alıp her bir şiirini defalarca okumak olacak. Kitaba bayıldım. Kısacık ama sanki her saniye içindesiniz olayların. Öyle samimi öyle güzel. Antonio Skarmeta önsözde bir miktar beceriksizliğinden bahsetmiş ama kitap aksini bağırıyor. İnsanlar bazen güzel şeyler yapmak için belli zamanları bekliyordur belki. Bu dünyaya böyle güzel sıcacık bir hikaye bıraktığın için teşekkürler Antonio. Mario ile postacılık yaptım, aşık oldum, şairin rehberliğinde öğrendim, öğrettim. Harika bir kitaptı. Şiddetle öneriyorum dostlar. Sadece zaman zaman sıkıcı bulduğum kısımlar oldu ama kitapla alakalı değil muhtemelen ruh halimle alakalı bu yüzden çok da bahsetmeye gerek yok. (: keyifli okumalar.
