Hep sen mi ağladın
Hep sen mi yandın
Bende gülemedim
Yalan Dünya'da
...
Şarkısında dediği gibi bir ayrılık, bir yoksulluk bir de ölümle geçmiş Neşet Ertaş'ın hayatı. Küçük yaşta anasını kaybetmiş, almış eline sazını diyar diyar gezmiş. Yaşamış yazmış, dert çekmiş yazmış... Bir kere bile oturup da rastgele yazmamış... Bir garip mahkum görmüş "hapishanelere güneş doğmuyor" türküsünü yazmış. Bir hasta evlat görmüş "anam ağlar başucumda oturur" türküsünü yazmış. Sevmiş ki öyle böyle sevmek değil "yazımı kışa çevirdin Leyla" "gitme Leylam" "amanın Leyla" "cahildim dünyanın rengine kandım" gibi bir çok türkü yazmış. Kısacası yanmış ki yazmış.
Büyük usta Neşet Ertaş. Ve onun çilelerle dolu yaşamını, şiirlerini, resimleri ile beraber yer aldığı bir eser olmuş. Sevenlere okumalarını tavsiye ederim.
Kapanışı da bir türküsüyle yapalım.
Mühür gözlüm seni elden
Sakinirim kıskanırım
Yağan kardan esen yelden
Sakınırım, kıskanırm
Havadaki turnalardan
Su içtiğin kurnalardan
Giyindiğin urbalardan
Sakinirim kıskanırım
Beşikte yatan kuzundan
Hem oğlundan hem kızından
Ben seni senin gözünden
Sakinirim kıskanırım
