"Geçmişi anımsamak, yalnızlığım, zaten dolu olan yüreğimi iyice dolduruyordu."
Kitap, Netoçka'nın hayatını şekillendiren, aslında, ona bir şeyler katan veya ondan götüren şeyleri anlatan bir hayat hikâyesi, elbette yine Dostoyevski'nin, kişilik tahlilleri, olayları anlatım biçimi, bakış açısını kitapta görsem de sanki Dostoyevski'nin farklı bir yönünü de gördüğümü hissettim.
Kitabın bana düşündürdüğü çok şey var ama birini söylemem gerekirse, bazı insanlar bazı hayatların başına gelmiş en büyük şanssızlıktır karşı taraf için ise; bazı insanlar, bazı insanların başına gelen büyük bir şanstır ama değerlendiremezler ve elbette beğendim, tamamlansın çok isterdim, tamamlansaydı başyapıt olabileceğini düşündüm.
Ve şunu söylemek isterim; kitaplar, filmler yarım kalabilir ama sevdiklerimizi yarım bırakmayalım.
