Netoçka Nezvanova

Fyodor Dostoyevski
İnsan kimi zaman bir dakikada bir yılda yaşadığından çok yaşar.
Reklam
Sonunda gözleri arada bir açılmaya, gerçek kendini göstermeye başladığında, dehşetten aklını yitirebileceğini hissetti.
Yüreğim ta başta yaralanmış, gelişmem baş döndürücü bir hızla başlamıştı.
Aşktan korkuyordum. Sevmeye cesaret edemiyor­dum seni. Aşkta karşılıklı duygular, eşitlik gereklidir.
Reklam
Kitap oku­ma işim olmasaydı, sanırım, bu sıkıcı yaşam beni ya ruhsal bir çöküntüye sürüklerdi ya da ondan kurtulmaya çalışır­ken beni mahvedebilecek, kötü, sonu bilinmez yollara baş­vurmaya zorlardı.
Yavaş yavaş geçmişi, acı anılarımı unutuyor, yeni yaşamıma alışıyordum.
Sayfa 134Kitabı okudu
Ağlamak geliyordu içimden, ama tutuyordum kendimi. Benim de yüreğim sızlıyordu, ama duygularımı gizliyordum. Hayır, yüreğimin katılığından olamazdı bu.
İnsan kimi zaman bir dakikada bir yılda yaşadığından çok yaşar.
Reklam
Önemsiz bazı anılarım şimdi acı veriyor bana. Ruhumu sarsıyor.
Sanırım, beni olduğum gibi sevmedin sen. Hayalinde yarattığın beni sev­din.
-Niçin hiç ko­nuşmuyorsun? -Bilmem. -Durmadan düşünüyorsun galiba? -Öyle, çok düşünüyorum.
Sonunda gözleri arada bir açılmaya, gerçek kendini göstermeye başladığında, dehşetten aklını yitirebileceğini hissetti.
Resim