Nevres-i Kadim ve Türkçe Divanı

Hüseyin Akkaya
Mahabbet teşnesi deryâları nûş etse sîr olmaz (Aşka susayan deryaları içse kanmaz.)
Te’sîri bende zıddına düştü devâların Etkisi bende tersine döndü ilaçların.
Reklam
Tertîb-i bezm-i düşmeni bir gün bozar felek Kalır tehî piyâle bu devrân gelir geçer Düşmanın eğlencesini bir gün dağıtır felek, Kadehler boş kalır, bu devran gelir geçer.
Gönül safaya erer mi aceb mihen diyerek Şu gurbet elde kalur mı vatan vatan diyerek
Bî-gâneler inâyetine düştü ihtiyâc Bir lûtfu olmadı bu kadar âşnâların Yabancıların yardımına kaldık, Bir yardımı olmadı bunca dostun.
Goncenin gitti başı areye bir hande ile Var kıyas eyle bu gül-şende dem-â-dem güleni Goncanın gitti başı araya bir gülüşle, Var kıyas eyle bu gülşende hep güleni.
Reklam
Gülü bülbül yakar şem’i dahi pervâne zâr eyler Kimi gördümse şâkî iştikâsı âşinâdandır Gülü bülbül yakar, mumu pervane ağlatır, Kimi gördümse şikâyetçi, şikâyeti dostlarındandır.
Vaktidir nîk ü bede tahvîl eden her sûreti Vakt olur kim akbâh-i şey’ ahsen-i mevcûd olur Vaktidir iyi ya da kötü yapan her nesneyi, Gün gelir, en çirkin şey, varlığın en güzeli olur.
Mîzâna ur görüştüğün ahbâbı ibtidâ Reh-ber tasavvur eylediğin reh-zen olmasın İyi ölçüp biç görüştüğün dostları başlangıçta, Ki yol gösterici sandığın, yol kesici olmasın.
Kendi derdim bırakıp ellere ağlar gezerim Lâlenin dâğı gülün âteşi zâr etti beni Kendi derdim bırakıp ellere ağlar gezerim, Lâlenin yanık yarası, gülün ateşi inletir beni.
Reklam
Tutuşsun ol çemen kim lâlesinde dâğ-ı hasret yok Gülünde bûy-i ülfet nergisinde çeşm-i ibret yok Yansın o bahçe ki, lâlesinde özlem yarası yok, Gülünde dostluk kokusu, nergisinde ibret gözü yok.
Bunca feryad eyledüm kimse imdad etmedi Derdim efzun oldu umdukça etibbadan deva
Dilde yer yoktur gama şimdi sürur eyyamudur. Saltanat tahtın müşerref kıldı Sultan Mustafa
Mecnûn diyenin aklına Nevres şaşarım Ne bilir kâide-i aşkıyâbânın delisi
Tutuşsun ol çemen kim lâlesinde dâğ-ı hasret yok Gülünde bûy-i ülfet nergisinde çeşm-i ibret yok Yansın o bahçe ki, lâlesinde özlem yarası yok, Gülünde dostluk kokusu, nergisinde ibret gözü yok.