♧
"Yine çok soyut konularda konuşuyorsunuz. Lütfen beni yanlış anlamayın Profesör Nietzsche, sözleriniz güzel ve güçlü; ama siz bunları bana okurken kişisel bir ilişki içinde olduğumuzu hissetmiyorum. Sözlerinizin entelektüel anlamını kavrıyorum: Evet, acının büyüme, güç, yaratıcılık gibi ödülleri vardır. Bunları burada anlıyorum."Breuer kafasını işaret ediyordu,
"ama buraya hitap etmiyor." bu kez göğsünü işaret etti.
"Eger bunun bana yardımı olmasını istiyorsanız, deneyimlerimin kök saldığı yere erişmelisiniz. Burada, derinliklerimde, hiçbir büyüme olmuyor, dans eden yıldızlar falan doğuramıyorum İçim yalnızca kaos ve taşkınlıkla dolu."
"Ben sadece sizin benden istediğiniz şeyi yapıyorum, saplantınızın üstüne gitmenin başka bir yolu bu. Acınızın bu kısmı gizlenmiş bir hınçtan kaynaklanıyor. Sizi tutan bir şey var, bir korku, bir zaaf, öfkenizi ifade etmenizi engelliyor. Bunun yerine yufka yürekliliğinizden gurur duyuyorsunuz. Zorunlulukla yaptığınız şeyleri erdeme dönüştürmeye çalışıyorsunuz. Duygularınızı derinlere gömüyor ve sonra da hınç hissedemediğiniz için kendinizi azizlere benzetiyorsunuz. Anlayışla yaklaşan doktor rolünü unutuyorsunuz, siz o rolün kendisi oluyorsunuz, kendinizi öfkelenemeyecek kadar iyi birisi gibi görüyorsunuz. Josef, küçük bir intikam iyi bir şeydir. Bastırılmış hinç insanı hasta eder!"