Gilles Deleuze’ün felsefe tarihi okumalarında Nietzsche ve Felsefe’nin yeri, özellikle diyalektiğe karşı girişilen kavga bakımından çok önemlidir. Tepkisel insanı, ona özgü duygu tipleri olan hıncı, ve onun daha da gelişmiş, içselleşmiş biçimi olan vicdan azabını Nietzsche’nin nasıl ifşa ettiğini tüm açıklığıyla gözler önüne serer bu çalışmasında Deleuze.
“Ruhsal dengesizlikleri ve iktidar kurmak için bu dengesizliklere ihtiyaç duyanları ifşa eden Lucretius; mutsuzluğu, mutsuzluğun bütün nedenlerini ve güçlerini bu mutsuzluğun kalbinde inşa edenleri ifşa eden Spinoza; hıncı, vicdan azabını ve onlara ilke olarak hizmet eden olumsuzun gücünü ifşa eden Nietzsche.”
Lucretius’tan Spinoza’ya, oradan Nietzsche’ye varan debisi yüksek bir düşünce çizgisi: neşe, gülüş ve dans. Dionysos ve Ariadne.
İÇİNDEKİLER
Birinci Bölüm: Trajik Olan
İkinci Bölüm: Etkin ve Tepkisel
Üçüncü Bölüm: Eleştiri
Dördüncü Bölüm: Hınçtan Vicdan Azabına
Beşinci Bölüm: Üstinsan: Diyalektiğe Karşı
Sonuç
