Night
Elie WieselYorumlar ve İncelemeler
Yine kısaca ve sadece okuyup fikrimi paylaşmak adına bir inceleme yazdım bugün. Öncelikle kitabı bana hediye eden canım arkadaşım 
Murat Ç teşekkür ederim. Sadece bir kitap değil bir hayat göndermiş bana.
İkinci Dünya Savaşı döneminde 1944 Mayısında Naziler, Macaristan’ın da onayı ile Sighet’in Yahudi cemaatini Auschwitz - Birkenau toplama
İNSAN ACIYA EN FAZLA NE KADAR DAYANIR? ŞKAÇ GÜN, KAÇ “GECE…?”
“ 
Gece ..
Kimse gecenin çabuk geçmesi için dua etmiyordu...”
Yıl: 1944
Yazar 
Elie Wiesel 15 yaşında ailesiyle birlikte Auschwitz-Birkenau toplama kampına alınır. Annesi ve kızkardeşlerini kampın ilk günü kaybeden, babası yanıbaşında öldürülürken korkusundan ses çıkaramayan bir çocuktur. Kurtulduğunda onurunu ve Tanrı’ya olan inancını da ailesiyle birlikte yitiren birçok Yahudi çocuklardan birisi..
Ölüm çukurları, gaz odaları, tecavüzler, eleme geceleri, korku ve açlıkla mücadelenin anlatıldığı gerçek bir yaşam öyküsü ‘Gece’.
Yazarın kamptan bir fotoğrafı:
flickr.com/photos/49263341...
Yazar, ‘Delirmemek için yazdım’ dediği bu kitabı ancak 1952 yılında yazabilmiş. Kitap, “Gece”, “Şafak Vakti” ve “Gündüz” adlı kitap üçlemesinin ilki. Kitabın başında yazara ait 15 sayfalık Önsöz de okunmaya değer. Bu hatıra kitabını bitirdiğinizde anlatılanların gerçek değil de, bir kurgudan ibaret olmasını çok isteyeceksiniz...
Elıe Wıesel-Gece
•
•
#alıntı
“Hayatımı yedi kez sürgülenmiş uzun bir geceye çeviren kamptaki o ilk geceyi asla unutmayacağım. O dumanı asla unutmayacağım. Dilsiz mavi göğün altında vücutları kıvrımlara dönüşen çocukların o ufak suratlarını asla unutmayacağım. İnancımı sonsuza dek tüketen o alevleri asla unutmayacağım. Yaşama zevkinden beni sonsuza dek mahrum bırakan bu gece sesizliğini asla unutmayacağım. Tanrımı ve ruhumu katleden, rüyalarımı çöle çeviren bu anları asla unutmayacağım. Tanrı’nın varolduğu kadar uzun yaşamaya mahkum edilsem bile bunu asla unutmayacağım. Asla..”
•
Bir akşam ertesi günün sabahında yaşadığınız evleri boşaltmanız isteniyor. Ailenizi, birkaç eşyanızı, birkaç parça yiyeceğinizi alıp evinizi, yuvanızı olduğu gibi bırakıp gidiyorsunuz. Sizi aç susuz günlerce yürütüp sonunda bir gece kocaman alevlerin yükseldiği o yere getiriyorlar. Kadınları ve erkekleri ayırdıktan sonra alevlerin olduğu yerden yükselen kötü kokunun yakınlarına doğru götürmeye başlıyorlar sizi. Yaklaştıkça anlıyorsunuz ki o alevlere atılanlar sizlersiniz, sizin gibiler.. Hemde canlı canlı. Çocuk, kadın, yaşlı ayırt etmeden.. Neden peki ? Sadece yahudi olduğunuz için.. Bundan sonraki hayatınız bir toplama kampında devam ediyor. Tabii sık sık tekrarlayan elemelerden geçip sağ kalabilirseniz..
•
Kitabı okumaya başladıktan bir süre sonra kapatıp başlığında yazan ‘gerçek bir yaşam öyküsü’ kısmını defalarca okudum. Gerçek olamaz dedim, olmamalı.. Bunca canilik, insansızlık yapılmış olamaz.. İçim acıyarak devam ettim okumaya maalesef.. Mutlaka herkes okumalı, keyifli okumalar Gece Elie Wiesel
Hayali bile zor olan bazı insanların gerçeği idi..
Bir toplama kampındasınız sadece yaşamak gayesi içinize dolan ve korku… düşenleri görüyorsunuz ve yürümek zarureti.. yaşanmışı düşünüyorsunuz bir yandan dayanabilir miydim sorusu aklınızı kurcalıyor babasını ardında bırakan oğlu okuduğunuzda aklınıza kendi babanız geliyor..
insan insana ettiğini kurdun kuşun diğerine etmediğini fark ediyorsunuz..
Bir yandan da aynı konuda yazılmış diğer kitapları hatırlıyorsunuz
Bir tavan arasına hapsedilmiş bir genç kızı anlamak istiyorsunuz mesela aklınıza 
Anne Frank'ın Hatıra Defteri ya da yaşanmışlar içinde bir öykü arıyorsunuz 
Çizgili Pijamalı Çocuk ya da zor dünyada kendince kahramanlık hikayesi arıyorsanız 
Auschwitz Kütüphanecisi sonra diyorsunuz ki yaşanmışı en iyi anlatan dramatize etmeden acısını satmadan anlamaya ve anlatmaya çalışarak 
İnsanın Anlam Arayışı yine aynıyı anlatan kitaplar içinde yolunuz 
Viktor E. Frankl çıkıyor.
