söylemeli miyim bilmem‚ ama
bazen durma.
tren hangi hızla yaklaşırsa yaklaşsın‚ raylarda güle oynaya ağlayan bir
çocuğu
–ki o çocuk hayalin bile olsa– kurtarmaya çalış.
bunu göze alamamıştı annem benim.
o an birden büyüdüm‚ kilometrelerce ıradım.
ardımdan dünyanın tüm raylarına adım boyu gözyaşı döktü.
hayali olan çocuğu değil‚ tren idi çünkü.