"Saplantının kovaladığı bir insansa bir delidir. Bir adalet fikri bile olsa bu, tehlikelidir o insan; çünkü böyle bir insan sevdiğinin başına gökleri bile yıkabilir, acımasızca."
Varlığın yalnızca dış durumundan gelen yalnızlık, hızla, alay ve kuşkuculuk duygularının içinde yer almadığı bir ruh haline dönüşür. Aklı etkisine alır ve düşünceyi mutlak inançsızlığın sürgününe iter.
Halkın aklı kuşkuculuk konusunda yeteneksizdir;işte bu yeteneksizlikleri de onların çaresiz güçlerini dolandırıcıların oyunlarına, yüce amaçlara yönelik önderlerin acımasız coşkularına teslim eder.