Notre Dame'ın Kamburu olarak adlandırılan Quasimodo, çok çirkin ama altın kalpli bir adamdır. Rahip Frollo onu küçük yaşta kiliseye, yanına alarak hem dış dünyaya kapatmış, hem de hizmetçisi gibi kullanmaktadır. Aslında Rahip de kendini kiliseye kapatmıştır ancak dini statüsü, halka istediklerini yaptırabilmesi ile bir taraftan dışarıdaki yaşamın içindedir. Zamanla her ikisi de Esmeralda isimli güzel, yoksul bir Çingene kızına âşık olmuşlardır. Ancak karşılıksız bir aşktır bu. Aşkına karşılık bulamama Rahipte kine ve yok etmeye dönüşür. Rahip kendi düştüğü bu durumun suçunu ve yaşadığı acıların günahını Esmeralda’ ya yüklemiştir. Quasimodo ise bir kahraman olarak; sevginin gerektirdiği emeği, fedakarlığı, karşılık beklemeden, hayatı pahasına da olsa Esmeralda için yapmaya devam etmiştir.
Notre Dame’ın Kamburu’ nda; güzellik-çirkinlik, iyilik-kötülük, zenginlik-yoksulluk, mutluluk-mutsuzluk gibi kavramların karşımıza çıkış şekilleri, tarihin farklı dönemlerini ve insanlarını anlamamız açısından da oldukça önemlidir. Eser özellikle gençlere özgü yalınlıkta bir anlatımla hazırlanmış olduğu için severek okuyacağınızı düşünüyoruz.
98 sayfa · İlk Yayın Tarihi: 1831
Yorumlar ve İncelemeler
En sevdiğiniz dünya klasiği sizin ne?
Herkesin eminim ki klasikler içinde enleri vardır. Benim en iyi klasiğim şu ana kadar 
Sefiller (2 Cilt Takım). Ama 
Suç ve Ceza ve 
Monte Cristo Kontu (2 Cilt Takım) ile at başı gittikleri bu zorlu yarışta bu kitap, çok az farkla 1. oldu.
559 syf.
·
Puan vermedi
Sadık, fazlasıyla Aşık.
Victor Hugo ‘nun toplum, doğa ve din üçlemesinin din konusunu 
Notre Dame'ın Kamburu ile yaşamdaki yerini ve dinin akidelerinin, değişen dünya düzeninde nasıl bir tavır takındığına değiniyor.
Notre Dame'ın Gerçek Kamburu Kim?
Romantik akımın öncüsü şair,yazar Victor Hugo 'nun eseri Notre Dame'ın Kamburu , Notre Dame yapısının restore edilerek ziyarete açılmasına vesile olması amacıyla yazılmıştır. Nitekim yazar, başarılı olmuştur.
Yazar Hakkında
Victor HugoYazar · 87 kitap
Victor Hugo 26 Şubat 1802'de Fransa'da doğdu. Liseyi bitirdikten sonra kendini tümüyle edebiyata adadı. 1824 yılında Fransız coşumcularının (romantikler) yayın organı olan La Muse Française dergisini kurdu. Cenacle adını taşıyan coşumcu sanatçılar çevresinin üyesi ve onun odak noktası oldu. 1830-1843 arasında en verimli dönemlerinden birini yaşadı. Romanları, tiyatro yapıtları ve şiirleriyle başarıdan başarıya koştu. 1831'de Notre Dame de Paris (Paris'in Notredame Kilisesi) adlı büyük romanını yayımladı. 1841 yılında Fransız Akademisi'ne üye seçildi. Çok sevdiği kızı Leopoldine'nin 1843'de kazayla boğularak ölmesi üzerine 1852'ye dek yeni yapıt vermedi. 1848 Devrimleri'nden sonra parlemento üyeliğine seçildi. 3. Napoleon'un hükümet darbesini engellemeye çalıştı, başaramayınca 1851 yılında Belçika'ya kaçmak zorunda kaldı.
Ateşli bir demokrasi ve cumhuriyet yanlısı olarak imparatorluk rejimini eleştiren yapıtlar yazdı. 1855-1870 arasını küçük bir İngiliz adası olan Guernsey'de geçirdi. O dönem yazarlığının en üretken yılları olmuştur. 1862 yılında başyapıtı olan Les Misérables (Sefiller) adlı romanını yayımladı. Bunu 1866'da Les Travailleurs de la Mer (Deniz İşçileri) ve aynı yıl L'Homme qui Rit (Gülen Adam) gibi önemli romanları izledi.
Fransa'da Cumhuriyet yeniden kurulunca Paris'e döndü. Ulusal Meclise seçildi. Artık Fransa'nın en gözde kişilerinden biriydi. Paris Komünü'nün ezilmesinden sonra komüncülerin bağışlanması için çok uğraştıysa da sonuç alamadı. Giderek siyasal ve toplumsal yaşamdan elini eteğini çekti.
1885 yılında ölüm döşeğinde iken; "Tanrı'ya inanıyorum, ahirete inanıyorum; fakat hiçbir kilise papazını başımda istemiyorum. Beni seven bütün dünya insanlarının gönülden dualarını bekliyorum. Bu benim için kafidir." diyerek 22 Mayıs 1885 yılında hayata gözlerini yummuştur.
