“Burası sanki bir tiyatronun koskocaman giyinme odasıydı. Tanrı’nın her günü Paris kaldırımları üzerinde oynanmakta olan dilencilik, fuhuş ve cinayet komedyasında rol alan tüm aktörler burada soyunup, burada giyiniyorlardı.”
“İşin dikkate değer tarafı şu ki, bütün bu azaplı anlar esnasında hiçbir zaman ölmeyi ciddi olarak düşünmedi. Evet, bu sefil adam böyleydi işte. Yaşamayı seviyordu.”