Siz unutmaq üçün sildiniz... Mən isə unutmamaq üçün yazdım...
Kitabda kiçik yaşlarında anasız, yetim qalmış 1 qızın həyat hekayəsindən danışılır. Anasının ölümü ilə bütün həyatı, xəyalları, ümidləri yox olmuşdu. Ta ki, o qarşısına çıxana qədər... Zənn etdi ki, artıq hər şey gözəl olacaq, artıq üzülməyəcək, xoşbəxt olacaq, bəlkə tam yox, qismən də olsa, ana sevgisinə möhtac qalan qəlbini dolduracaq onun sevgisi... Ona güvəndi, bütün həyatını ona bağladı, o, məni atmaz dedi, o, mənə xəyanət etməz dedi, ona inandı özünə inandığı qədər, amma yanıldı heç olmadığı qədər... Anası yox idi, bir tərəfi boşluq idi uşaqlıqdan, özünü tanıyandan... Onun gəlişi ilə o boşluq dolmadı, daha da böyüdü... Bir yanı "gəlsə yenə qəbul edərdim" deyərkən, digər yanı "bağışlaya bilməzdim, artıq olmazdı" deyirdi... Çünki bu qədər dərin sevmişdi onu...
P.s Kitabın bəzi hissələrinin sonunda mahnı adları qeyd olunub, onları dinləyərək oxumaq da ayrı zövq verirdi
Xoş oxumalar...