"bu odada yaşayan, vakit geçiren, yatıp kalkan kişinin kadın olduğunu düşünmezdi kimse. Odanın bir bölümü zarif ve 'bilge' bir adama, bir kısmı da deneyimli ve mağrur bir 'savaşçı'ya aitmiş gibi görünüyordu daha çok.
Zamanın kulağımıza fısıldadıklarını biz de yere göğe üfleyip, atıveriyoruz içimizden. Üstelik, zaman adil bir yargıç; tarih de hakikati kollayan dürüst bir sarraf değil.
Okumak, öğrenmek, kitaplar arasında vakit geçirmek, kütüphaneleri dolaşmak elbette güzeldi fakat insan çekinmeden konuşabileceği, beraber ağlayabileceği insanlar da arıyordu şüphesiz.