Kim durmadan geçmiş zamana hayıflanırsa ve şimdiki zamanı geçmiş zamanla doldurursa, o kimse uzak olanlar arasına girer. Çünkü o kimse şimdiki zamanın gerektirdiği şeylerin kayıp gitmesine göz yumuyor ve hiçbir zaman geri gelmeyecek olan şeylerle kendini oyalıyor demektir bu. İşte varolmayışın (non-existence) özü budur. Gelecekle uğraşanlar da aynı durumdadırlar.