Kişi hayata gerçek duruşunu beyninde saklı tutar.Biz onun beynini okuyamadığımız için sözlerine,gözlerine ve beden diline bakarak tanımaya çalışırız...
Aslında her insan,gün geçtikçe içinde büyüyen bir boşluğun farkında olarak yaşar.O boşluğu beynimize işleyen ilahî nakışların bize seslenişlerinden duyarız onu.Lakin bir yanda maneviyat,öte yanda nefsin çağırdığı süslenmiş uçurumlar...