Yazarın, "Onlar da insandı" isimli eserini bitirdikten hemen sonra, devamı niteliğindeki vu kitaba başladım. Öncelikle belirtmeliyim ki kitapta çok fazla yazım, imla ve noktalama hataları var. Bazı yerlerde, cümlenin anlamını çıkaramayacak kadar okuru zorluyor. Kitabı akışına kendinizi bırakamıyorsunuz, gözünüz ya bir yanlış yazıma ye da anlamsız bir noktalamaya takılıyor.
Maalesef kitabın tek sorunu bu değil, savaşın başlaması ile beraber, anlatım öylesine dağılıyor ki toplayabilene aşk olsun. Bir yandan isim kalabalığı, bir yandan gereksiz tasvirler, havada kalan bir çok konu... bitirmeye çok gayret ettim ama bitiremedim. Sayfa sayısında 300lere kadar zorladım, daha ne kadar zorlamam gerekiyordu, ilerleyen sayfalarda kitap kendini toparlıyor muydu? emin değilim. Konu hakkında bilgisi ve tavsiyesi olanlar buyursun. Cengiz Dağcı'yı bir dava adamı olarak görüyorum. Genelde bir konuda farkındalık yaratmak veya bir davayı haklı göstermek için hazırlanan şeyler, insana edebi bir anlatımdan uzak, tatsız, tutsuz yapay bir tat verir. "Onlar da insandı" eseri bu illetlerden tamamen uzak, başlı başlına kurgusu, anlatımı, akışı... kısacası her yönüyle tam bir tarihi romandı. Kırımdaki soydaşlarımızın yaşadıklarına ayna tutuyor. Irkçılık, milliyetçilik yapmadan, çok güzel bir orta yoldan anlatıyor.