<< Istırabımı görmeyen körün yüzüne tükürmek istiyorum!>>
Diyen Fransız şairi ne kadar haklıydı.
Ne kadar yalnızız, ne kadar yalnızız!.. (Paskal) ın dediği gibi:
<< Yapayalnız ölürüz! >>
Yapayalnız yaşar ve yapayalnız ölürüz!
İşte bu yalnızlığı kökünden giderici ve büyük visale erdirici yol...
Onun ilk çilesi içindeyim.
İnsanların birbirlerine ne kadar uzak olduğu, herkesin kendi içinde ve kendi hücresinde yapayalnız kaldığı hakikatini alev alev içiyordum. Bu hal bana, sadece bana hissettiriyordu ki, Allah'tan başka her yakınlık, temelsiz bir vehimden ibaret...