Evet arkadaşlar başlarken zor ve uzun bir okuma olacak demiştim, uzun oldu ama zor olmadı. Bana oldukça ilginç gelen bir kitap. Yeni bir hastalık öğrenmiş oldum: Oblomovluk. Tıp dilinde bunun karşılığı var mı; bilmiyorum. Yoksa bile mutlaka olmalı. Çünkü bu kitaptaki durum normal bir insan davranışı değil. Liseden psikolog sınıf arkadaşıma ilk
Aşk bir ruh kangreni; o kadar çabuk ilerliyor ki. Daha şimdiden ne haldeyim. Zamanı saatlerle, dakikalarla değil, güneşin doğup batmasıyla değil, sizinle ölçüyorum: Onu gördüm, görmedim, göreceğim, görmeyeceğim, gelecek, gelmeyecek...
Artık yaşayacak, çalışacak, hayatı sevecek ve ona dua edecekti. Bir insanı yeniden hayata kavuşturmak! Bunun yanında bir doktorun umutsuz bir hastayı kurtarması kaç para ederdi?
İçinde, hiç uyanmadan kalmış, biraz kurcalanmış fakat hiçbiri sonuna kadar işlenmemiş birçok yetenek olduğunu acı acı seziyordu. İçi yanarak anlıyordu ki onda gömülü kalmış iyi ve güzel bir şeyler vardı; belki çoktan ölmüş ya da bir dağın derinliklerindeki altın gibi saklı kalmış olan bu hazine çoktan meydana çıkmış olmalıydı. Ama öyle derinlerde kalmış, üzerine öyle pislikler yığılmıştı ki...
Kurnazlık her koşulda çok şey satın almaya yaramayan bozuk para gibidir. Bozuk para nasıl bir-iki saat işe yararsa, kurnazlık da bir şeylerin üstünü örter, birini kandırır, aklını karıştırır, ama uzak bir utku görmeyi, bir çemberin, önemli bir olayın iki ucunu bir araya getirmeyi sağlamaz.