Ailesi mücadelede öldürülmüş ve sekiz yaşında yetim kalmıştı. Kimsesi olmadığı için de, kampta Apo’nun yanında büyümüştü. Daha sonra, örgüt onu okutmuş, İngilizce öğrenmişti. Orta düzeyde bir örgüt kadrosu olarak, diplomatik görevle Kıbrıs’taydı.
Beni bu kitapta en çok şaşırtan şeylerden biri Kalenderidis’in Türkiye toplumu ve kültürü hakkında tarihi hakkında geniş bilgi sahibi olmasıydı. Gerçi buraya da yabancı olmadığı sonra ki sayfalarda belli oluyor. Dedelerinin Amasya’dan göçtüğünü belirtiyor, dedesinin vücudunda demek ki ne kadar kurşun izi varmış ki kendisinin küçükken ilgisini çekmiş... Bir diğer şaşırtan detay da gerçekten bir istihbaratçı olarak sanki oldukça modern ve sol bir bakış açısına sahip olmasıydı. Sanırım kendi ülkemizde ki alışılagelmiş istihbaratçı profilinden dolayı biraz şaşırtıcı geldi. Gerçekten bu kitaptan sırf Kalenderidis’in anlatımları esas alınarak bir dizi ya da film çekilse çok izleneceğini düşünüyorum. Ayrıca gerçekten de Öcalan’ın cia’ya teslim edilmemesi için elinden geleni yapmış hatta kendi hükümetini karşısına alma pahasına.
