Anısı bile kalmasın istemiştim.Boşalan odayı bir güzel süpürüp bol suyla yıkayıp silmiş, yatağımı ondan boşalan köşeye çekmiştim. Yine de tüketemiyordum onu , yok edemiyordum.
Çok kitap attım. Bir yığın rasgele alınmış kitabım olacağına , çok değerli bulduğum , okumaktan bikmadığım , her zaman açıp okumak isteyeceğim beş on kitabım olsun yeter...
Sıkılmak benim ülkemdir. Evet, insanın bir sıkıntısı olmalı aslında. Sıkılmayan, sıkılmayı bilmeyen insanları hiç sevmem. Ot gibidir onlar. Ne kadar da çokturlar, biliyor musunuz? Onlar gibi olmak istemem.