Odalarda
Erdal ÖzHigh Rated Odalarda Reviews
You can find High Rated Odalarda quotes, high rated Odalarda book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.Score
7.9Out of 10
168 syf.
10/10 puan verdi
Son zamanlarda okuduğum en özgün, en sürükleyici, en hoş roman diyebilirim!
Erdal Öz, Can yayınlarının kurucusuymuş ben yeni öğrendim. Can isminde bir oğlu var, adı sanırım oradan geliyor. 'Odalarda' ise yazarın ilk romanı. 23-24 yaşlarında yazmış tabi o zamanlar müsveddeyi Yaşar Nabi'ye göndermiş 'Varlık Yayınları' arasında çıkmasını istediği için. Uzun yazışmalar sonunda ikna etmiş ve Yaşar Nabi tanıtma yazısında şöyle bahsediyor;
"...iç sorunları açış ve işleyiş tarzı da Dostoyevski'leri Camus'leri hatırlatan bir klasik analiz yolunda ilerliyor. Yani yadırganmayan bir yeni. Özenti olmayan bir yeni."
Ben kitabı çok beğendim, diğer kitaplarını da mutlaka okuyacağım. Ayrıca yazarın Nurullah Ataç'ın 've'nin Türkçe olmadığı, Türkçe'nin yapısına aykırı olduğu üzerine yazdığı yazılardan etkilenerek romanında tek bir 've' kelimesi kullanmamış olmasını çok takdir ettim. Kitap yalnız, kişiliği tam gelişmemiş bir adamın öyle yalın, samimi iç dünyasını ve gününü anlatıyor, serüven romanı olmamasına rağmen oldukça sürükleyici. Etkilenmemek mümkün değil. Benden 10 yıldız.
Odalarda
Bir solukta okudum, çok akıcı saran bir kitap, zaman zaman ben bunu daha önce okumuştum sanki tanışıklığı geçti içimden..Yaşar Nabi demiş ya Dosteyevski tadı var diye gerçekten öyle.
23, 24 yaşlarında bir gencin her ne kadar usta bir yazardan etkilenmiş olsa da böyle akıcı bir anlatım ile aramızda yaşayan, sadece şekillenmek, bir şeye benzetilmek için var olan insanı tasfir ettiği muhteşem bir eseri. İki uçta insan. Vicdansız, zeki ve sömürmek için var olan ile iyi, özgüvensiz, sömürülmek için var olan iki insan bir araya gelirse işte bu öyküdeki oluyor maalesef.
Tavsiye ederim. İyi okumalar dilerim.
Dip not1: kitapta hiç "ve" bulamayacaksınız.
Dio not2: Gogol (palto) bir daha okunmalı.
Dip not3: Bir incelemede "bu kitap için bu toprakların öyküsü değil, sonraki eserlerinde Erdal Öz özüne dönmüş" gibi bir ifade okudum. Ne alaka, bu öyküdeki insan profili bu topraklarda yok mu? Buna benzer, hatta bundan daha absürt olaylar, konular bu topraklarda olmuyor mu? Ve edebiyat illa bir coğrafyaya sıkışmak zorunda mıdır?
Odalarda
“Günlük diye tuttuğum bu notlar, günlük olmaktan ne kadar uzak. O kadar az şeyi yazabiliyorum ki bu defterin sarı, kaba sayfalarına. Yazmamam gereken ne kadar çok şey var. Ve asıl önemlisi, bu defteri bana bırakacaklar mı? Nasıl çıkaracağım dışarıya?”
Türk edebiyatının özel bir romanı
Odalarda, Türk edebiyatında ayrıksı bir yere sahip özel bir roman
Belirgin bir olay akışına sahip olmayan romanda, kahramanımız tüm tuhaflıkları, korkuları ve hayal gücüyle öne çıkıyor.
Roman kahramanı, annesini kaybettikten sonra içinde onulmaz bir boşluk duymaya başlıyor.
Bu boşluk hissi anlatının tam merkezine oturuyor ve okuru sıkıca yakalıyor.
Tüm anlatı boyunca, aslında bu boşluk hissi ve bir tür can sıkıntısı ile mücadele ediliyor. Roman kahramanı ve ana anlatıcısı bu hissi yenmeye çalışıyor.
Odalarda, Camus'nün Yabancı'sını anımsatan, varoluşçu esintiler taşıyan romanı.
Romanda geçen şu cümleler onu güzel özetliyor:
"İnsanın bir sıkıntısı olmalı dostum. Sıkıntısız insanları sevmem ben. Sıkıntı, tedirginlik insanı sürüden ayırıyor. Rahat, düşüncesiz, dört ayağını gerip oturan insanlar, sıkıntısız insanlar pek çok çevremizde."